«De huidige trend in de borstpathologie is om steeds harder te werken aan een vroegtijdige diagnose».
Dr. Román Santamaría vertelt over de huidige situatie en de uitdagingen voor de toekomst in de borstkliniek.
Dr. Román Santamaría, een hoogstaande specialist op het gebied van gynaecologie, leidt de borstkliniek van Clínica Tambre, waar alle soorten borstaandoeningen worden gediagnosticeerd en behandeld, waaronder borstkanker.
Ze heeft meer dan 6.000 operaties uitgevoerd tijdens haar professionele carrière en wil ons uitgebreid vertellen over de huidige situatie en de toekomstverwachting voor zowel borstafdelingen als borstkanker in het bijzonder.
Wat is het doel van de Borstafdeling van Clinica Tambre?
Het belangrijkste is om te proberen alle borstaandoeningen op te lossen, van de mildste tot de ernstigste zoals kanker, en niet alleen dat, een andere van onze doelstellingen is om ons te richten op de voortplanting met betrekking tot kanker.
Steeds meer jonge vrouwen worden ermee geconfronteerd, dus het gaat er niet alleen om hun gezondheid te verbeteren, maar ook om hun vruchtbaarheid te garanderen. Hiermee bedoel ik dat we in de kliniek hun eicellen kunnen bewaren door ze in te vriezen, voordat we beginnen met elke vorm van agressieve behandeling, zodat de vrouw vervolgens een moeder kan zijn als ze dat wil.
Wat zijn de epidemiologische gegevens in verband met borstkanker in Spanje?
De gegevens zijn veel veranderd. Het probleem in Spanje is dat er geen correct register van tumoren bestaat en we hebben nooit geweten hoeveel gevallen van kanker in ons land met zekerheid werden gediagnosticeerd, maar nu zijn we deze gegevensverzameling aan het perfectioneren, en we zouden kunnen zeggen dat het aantal jaarlijks ongeveer 22.000 gevallen van borstkanker bedraagt. Ze komen steeds vaker voor bij vrouwen vanaf 45 jaar dan bij vrouwen die in theorie nog steeds vruchtbaarder zijn. Het is de vierde meest gediagnosticeerde tumor en de eerste onder vrouwen. Er worden steeds meer studies over dit onderwerp uitgevoerd, maar het moet gezegd worden dat het aantal getroffenen niet zo sterk toeneemt als de speculatie. Er bestaat geen twijfel over het feit dat hoe hoger de gemiddelde leeftijd van de bevolking, hoe groter de aanwezigheid van kanker. Als er bijvoorbeeld op de leeftijd van 30 jaar één kanker per 100 vrouwen is, zijn er op de leeftijd van 80 jaar 10 kankergevallen per 100 vrouwen.
Wat is de huidige trend in het werken in borstpathologie afdelingen?
Waar we aan werken en waar we met steeds meer kracht aan gaan werken is de vroegtijdige diagnose. Ik denk dat dit de reden is waarom nog veel meer gevallen van kanker genezen worden, dit is natuurlijk niet de enige reden, maar in de toekomst zal het de basis blijven vormen voor het terugdringen van de sterftecijfers om deze reden. Hiermee bedoel ik een vroegtijdige diagnose vanuit gynaecologisch oogpunt, want er is geen primaire preventie van borstkanker, dat wil zeggen, helaas is er niets dat kan worden aanbevolen om borstkanker te voorkomen.
Daarnaast wordt er in deze afdelingen vooral gewerkt aan verbeteringen vanuit chirurgisch oogpunt, waarbij voor elke patiënt altijd de meest geschikte chirurgische ingreep wordt toegepast en de behandeling van de borstreconstructie wordt bevorderd. In geen geval willen we dat een vrouw een van deze afdelingen verlaat zonder een nieuwe borst te hebben. En we werken ook aan de studie van de lymfeklieren, waarbij we alleen de nodige lymfeklieren proberen te verwijderen.
Hoeveel is er de komende jaren aan effectiviteit verbeterd met betrekking tot behandelingen?
De voorspelling is dat de operatie elke keer veel minder agressief zal zijn, zelfs als het om een radicale operatie gaat, dat wil zeggen, zelfs als deze ingreep het wegnemen van de tumor betekent. Met dit, implanteren we een reeks van medicatie voorafgaand aan de operatie die ons de mogelijkheid geeft om dit soort ingrepen te doen, maar zonder verlies van effectiviteit. Therapie en immunotherapie ontwikkelen zich momenteel in een snel tempo en dat is wat het aantal sterfgevallen door tumoren zal verminderen.
Hoe zit het met de postoperatieve fase?
Er is hier veel vooruitgang geboekt. In feite worden de meeste patiënten vandaag de dag ‘s morgens opgenomen en vertrekken ze ‘s middags. Dit is altijd het geval voor de meest logische en conservatieve operaties, waarbij de meeste vrouwen perfect op dezelfde dag kunnen opereren, wat voorheen niet het geval was.
Een andere nieuwe vooruitgang is gerelateerd aan de schildwachtklier. De eerste lymfeknoop in de keten van de tumor naar de oksel wordt momenteel in dezelfde operatiekamer bestudeerd voordat de vrouw wakker wordt, en als deze niet wordt aangetast, wordt deze niet verwijderd.
Wat vindt u van alle uitgebreide behandelingen die de patiënt krijgt vanaf het moment dat ze in het gezondheidszorg circuit komt, wat moet er volgens u voor de toekomst verbeterd worden?
Ik denk dat het deel dat betrekking heeft op post-chirurgie moet worden verbeterd, namelijk de verpleegkundige consultaties, lymfoedeem….. er moet nog meer aandacht worden besteed aan hoe ze nu moeten worden begeleid om een gezond leven te kunnen leiden. Artsen zijn zeer gericht op het diagnosticeren, behandelen en chirurgisch ingrijpen, maar dan valt de vrouw in leegte als ze thuiskomt en al dat proces heeft doorlopen, en het is een zeer belangrijk moment dat veel aandacht vraagt voor de vrouw om te herstellen op alle niveaus.
Wat is voor u als arts het meest kritieke moment in dit proces?
Het is een heel moeilijke moment als je een vrouw moet vertellen dat ze kanker heeft. Maar tegelijkertijd moet je haar hoop geven en haar de kansen op genezing vertellen. We kunnen een patiënt niet voor de gek houden of halfslachtig worden, maar we kunnen haar helpen om er meer vertrouwen in te hebben dat ze aan het eind van het proces kan genezen.
Wat zijn in deze context de voornaamste hulpmiddelen van de patiënt om kanker effectiever aan te pakken?
Het is van cruciaal belang dat er volledig vertrouwen is in de arts die de behandeling gaat uitvoeren. Het is noodzakelijk om een goede arts-patiënt relatie te hebben zodat alles zo goed mogelijk verloopt.
Wat is er persoonlijk het meest voldoening gevend aan het feit dat zoveel vrouwen met deze ziekte geopereerd zijn?
Om de relatie die mijn patiënten met mij hebben te behouden. Dit is ideaal voor mij en een enorme voldoening voor mijn werk.
Wat zijn de uitdagingen voor de toekomst in een borstkankerafdeling?
Meer samenwerken met andere verwante specialisaties, zoals oncologie of radiotherapie. Als we meer en meer werken aan de vroege diagnose waar we het over hadden, hoe sneller de behandeling begint, hoe positiever de resultaten kunnen zijn.
